Mürid olmak isteyen
birisi, bir mürşide kendisine alıştırma öğretmesi için yalvardı. Ama mürşid
şöyle dedi: “ Sana bunun yerine bir hikâye anlatacağım, o zaman alıştırmalara
ihtiyacın kalmayacak.”
Sonra devam etti : Vaktiyle kendisine suyun dışında yaşamasını
öğretmesi için yalvaran, karada yaşamaya can atan bir balığı eğitmeyi kabul
eden bir adam vardı. Azar azar, önce birkaç
saniye, derken birkaç dakika, daha sonra bir defada saatlerce açık havada
kalmaya alıştırdı onu. Hatta balık onun yanında yaşamaya başladı; adamın
bahçesinde rutubetli fakat açık havalı bir köşeye yerleşti. Yeni hayatından çok
memnundu ve sık sık adama “Ben gerçek yaşamak diye buna derim işte!” demeyi
alışkanlık haline getirmişti.
Sonra, bir gün, çok ağır bir sağanak halinde
yağmur yağdı ve bahçeyi sel bastı. Balık boğulmuştu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder